ονειρο μεσα σε ονειρο

μια φορα και εναν καιρο ηταν ενας υπεροχος πριγκηπας..ειχε μια πολυχρωμη ευγενικη ψυχη και μια κατακοκκινη καρδια..ειχε παντα εναν γλυκο λογο να πει για τον καθενα..και μια παρηγορη κουβεντα να χαρισει σε οποιον πονουσε..ειχε ενα χαρισμα τα μεγαλα πρασινα ματια του κοιτουσαν μεσα στην καρδια καθε ανθρωπου και προσπαθουσε να βρει την μαγεια που εκρυβε μεσα του και να του την θυμισει..ο πριγκηπας αυτος ηταν ο πιο ομορφος απο ολους τους πριγκηπες του πλανητη..ειχε δυο μαγικα πρασινα ματια και το βλεμμα του ηταν βελουδινο..τα μακρια κοκκινα μαλλια του θυμιζαν φωτια..και το προσωπο του το πλαισιωναν καστανοκοκκινα γενια..η φυσιογνωμια του ηταν καθαρη και σοφη..το βλεμμα του κουρασμενο απο την αναγνωση της ψυχης των ανθρωπων..η ψυχη του καθαρη σαν γυαλι..γυαλι σκουρο ομως..θλιμμενη..καθε βραδυ που ο πριγκηπας κοιμοταν εβλεπε στο ονειρο του μια μαγισσα..ηταν τοσο ομορφη που εχανε την φωνη του..την κοιτουσε ολη την νυχτα και ολη την ημερα την συλλογιζοταν..η θλιψη του ηταν τοσο μεγαλη που δεν μπορουσε να την αγγιξει που αν δεν την εβλεπε στα ονειρα του θα εμενε ξαγρυπνος να την σκεφτεται..μολις ερχοταν το σουρουπο και ξαπλωνε στο κρεβατι του ο μορφεας ερχοταν και τον σηκωνε σαν πουπουλο και τον ταξιδευε πλαι της..την εβλεπε καθε βραδυ ξαπλωμενη σε ενα κρεβατι να κοιμαται..τα ξανθα μαλλια της απλωναν στο μαξιλαρι σαν καταρρακτης..το δερμα της κατασπρο και χλωμο οπως επεφτε πανω του το φεγγαρι..η οψη της αγγελικη και γλυκια..νεραιδοσκονη σκεπαζε τα βλεφαρα της και το μενταγιον της μαγισσας ηταν απλωμενο στο στηθος της και την φυλαγε..μωβ και πρασινοι κρυσταλλοι ηταν πλεγμενοι σαν στεφανι μεσα στα μαλλια της..καθοταν πλαι της και την κοιτουσε να ειναι βυθισμενη σε ενα ομορφο ονειρο και να αχνογελαει..την κοιταζε και ευχοταν να ηταν διπλα της στο ονειρο της..ηξερε πως η υπαρξη του δεν ηταν τιποτα παραπανω απο ενα ονειρο..και ευχοταν να ηταν το ονειρο της..καθε βραδυ καθοταν και την κοιταζε..μολις εβρισκε το θαρρος να αγγιξει τα μακρια μαλλια της χαραζε και απο την αγωνια του ξυπνουσε..ξυπνουσε ιδρωμενος στο κρεβατι του..μονος να την αναζητα και να την σκεφτεται..το μονο που σκεφτοταν ολη την ημερα ηταν το χρωμα των ματιων της..αλλοτε φανταζοταν οτι ειναι γαλαζια σαν τον ουρανο και την θαλασσα..αλλοτε σκεφτοταν οτι ειναι πρασινα σαν τα φυλλα των δεντρων..αλλοτε ευχοταν να ειναι καστανα σαν την γη και ζεστα σαν εκεινη..αλλοτε φανταζοταν πως ειναι μαυρα..σαν την θλιψη του..καθε μερα εδινε παρηγορια στους ανθρωπους γυρω του βρισκοντας την μαγεια που ειχαν μεσα τους και συλλογιζοταν την μαγισσα του..καθε βραδυ κοιταζε την μαγισσα του και εψαχνε να βρει τα ματια της για να δει την μαγεια της ψυχης της..ενα βραδυ η μαγισσα σαν να σαλεψε..τα βλεφαρα της τρεμοπαιξαν..και ξαφνικα τα ανοιξε..τα ματια της ηταν διαφανα..ασπρα..ο πριγκηπας τα κοιταξε και εχασε τα λογικα του..πηγε να της μιλησει μα η φωνη του χαθηκε..πνιγηκε στο μυαλο του..τοτε νομισε πως η μαγισσα του μιλησε..ακουσε την φωνη της σαν νερο να του ψιθυριζει..

-καθε βραδυ σε βλεπω στο ονειρο μου..καθομαι διπλα στο προσκεφαλι σου και σε κοιτω να αναπνεεις..να ονειρευεσαι και να χαμογελας στο ονειρο σου..καθε βραδυ κοιταζω την ομορφια που βγαζει η αυρα σου..και τα χρωματα της..καθε βραδυ παρακαλαω να ξυπνησεις και να σε κοιταξω για μια στιγμη μοναχα..καθε μερα αναρωτιεμαι τι χρωμα εχουν τα ματια σου και αν ταιριαζουν με τα κοκκινα μαλλια σου..ξερω πως με καταραστηκαν να ζω μακρια σου..πως η ζωη με αναγκασε να σε συνανταω μοναχα οταν εσυ θα κοιμασαι..μα η αγαπη ειναι περα απο καθε καταρα..η αγαπη ειναι πανω απο καθε ονειρο..και εκανα ενα ξορκι για να μπορεσω να σε συναντησω..γιατι ηξερα πως εσυ εισαι πριγκιπας και ξερεις να διαβαζεις τις ψυχες μαγια ομως δεν μπορεις να κανεις για να με ξυπνησεις απο το ονειρο μου..μοναχα που θα πρεπει να διαλεξεις αν θα θελεις να ζεις στο δικο μου ονειρο η στο δικο σου..και εσκυψε και τον φιλησε..

ο πριγκηπας δακρυσε..η καρδια του πηγε να σπασει απο την ευτυχια..τοτε ομως ξυπνησε..

ξυπνησε και ενιωσε τοσο μονος..στον υπνο του εκλαιγε..δεν θυμοταν τι ονειρο ειχε δει..ενιωθε τοσο λυπημενος και ευτυχισμενος..ενιωθε μια ζεστη στην θεση της καρδιας..ομως δεν μπορουσε να θυμηθει τι ηταν αυτο που τον εκανε να δακρυσει..