αλλη μια μερα..
οχι αλλη μια..
ειναι αυτη η μερα..
που περιμενες οτι θα σβηστει ο πονος σου..
αυτη που περιμενες καθε φορα που δακρυζες..
αυτη για την οποια δεν αφηνες την υπομονη να στερεψει..
γιατι ηξερες..φανταζοσουν αυτη την ημερα..
και ηταν ολα σχεδιασμενα..ομορφα και τελεια..
και το μονο που εμενε ηταν να πραγματοποιηθουν..
το μονο που εμενε ηταν να ερθει αυτη η μερα..
και ο ηλιος θα ελαμπε..
θα ερχοταν αλλιως το πρωινο..
γιατι θα ηταν η πρωτη μερα..
γιατι πιστευες πως σου χρωσταγε ο θεος..
και αυτη την ημερα θα σου εδινε ολη την χαρα που σου χρωσταγε..
γιατι υπαρχει ακομα στον κοσμο μαγεια..
και το ξερεις πως υπαρχει..
γιατι το νιωθεις καθε φορα..
τελικα ομως σου χρωσταγε ακονα θλιψη..
δεν στην εδωσε ολη..
και τελικα υπαρχει και ακομα πιο βαθυ μαυρο..
ακομα και απο το πιο βαθυ μαυρο..
και ηρθε η ημερα..
και περασε..
και δεν εγινε τιποτα..
τιποτα..τιποτα..
ΤΙΠΟΤΑ..
Τ Ι Π Ο Τ Α..
και μετα η ημερα τελειωσε..
και δεν αλλαξε τιποτα..
και τι εμεινε να ελπιζεις?
τιποτα..
τιποτα?