-τι ντυθηκες σημερα?

-σημερα ντυθηκα υπομονη..φορεσα την κοκκινη κορδελα μου και..

-μα..δεν εχεις κοκκινη κορδελα!

-εχω!μου την χαρισε η μαγισσα μου η δικη μου μαγισσα..ντυνω με αυτην το μικρο μου κεφαλι και μου αγκαλιαζει τις σκεψεις..το κραταει ζεστο μακρια απο παγωμενες σκεψεις..

-και η καρδια σου μενει ζεστη?

-ερχεται ο πριγκηπας μου με παιρνει απο το χερι σαν πεφτει η νυχτα με ενα πουπουλο συννεφο και με πηγαινει στο σκοτεινο του καστρο εγω φωτιζω τα ονειρα του και εκεινος βαφει κοκκινη την καρδια μου..

-το ξερει?του το ειπες?

-το ψιθυρισα μια φορα σιγανα για να μην το αοκυσει κανενας αλλος και μια φορα του το χαρισα μαζι με ενα δακρυ..εκεινος τα πηρε και τα δυο και τα εντυσε σιωπη..

-σιωπη?ντυθηκες σιωπη σημερα?

-οχι οχι σημερα ντυθηκα υπομονη σημερα ειμαι με τους ασπρους

-και τα σταχια?

-απλα προχωραω διπλα τους ζηλευω το ξανθο τους και προσπερναω..ο ανεμος εδω ειναι παγωμενος πληγωνει το προσωπο μου μα τα ματια..στεγνα!αληθεια!

-promise?

-ναι ναι ψηλα στο συννεφο μου δεν φτανει η βροχη..

ειμαι με τους ασπρους σημερα με τα συννεφα..