αυτη την φορα ειναι για σενα

μια φορα σου ειχα πει

-οχι γιατι

μια φορα μου ειχες πει

-οχι συγνωμη

τρεχεις πισω απο τον χρονο σαν παιδι τον κυνηγας

και αυτος ολο γινεται αμμος και πεφτει απο τα χερια σου

ενα βημα μπρος ενα βημα πισω

καθε σου λεξη συνοδευεται απο δυο τελειες..

ο μιμος δεν αντεξε το βλεμμα στο καθρεφτη

ειδε την μασκα που φορουσε

κατεβασε δειλα τα ματια..
ολη του η μνημη σχηματιστηκε στα χειλη του

-δεν ξερω

συλλαβισε και τα χειλη κοκκινα ντυμενα σαν αιμα

ποταμι το αιμα να κυλαει στις φλεβες του..

το απογευμα θα βγω μια βολτα

θα κοιταξω τα συννεφα και παλι θα σκεφτω

την τελεια που ενωνει παρελθον παρον και μελλον..

ελεγες θα φυγεις σημερα θα ειναι η τελευταια μερα..

υποσχεση θαρρω εμοιαζε

-τελευταια μερα στην φυλακη μου

και καθε μερα σαν τελευταια την ζουσες..

μονο που ηθελες και εσυ να κερδισεις λιγο χρονο

ηθελες και εσυ να ξεσκονισεις την σοφιτα του μυαλου σου

εκανα πισω την τελευταια στιγμη και δεν στο ειπα

δηθεν για να παλεψεις μονος σου

δηθεν για να σε αφησω να δωσεις τις δικες σου μαχες

δηθεν για να μην νομιζεις οτι μου αφηνεις σημαδια

δηθεν γιατι σε καταλαβαινω

στα ειχα πει ολα και ας συλλαβιζα συνεχεια δεν ξερω

το ελεγες και εσυ και σχεδον γελουσα..

στο ειχα πει μια φορα

μεσα μου ειχα αυτη την βεβαιοτητα οπως οι γονεις μπροστα στα παιδια τους

που ξερουν πως οι λεξεις τους ειναι αηχες

ετσι νιωθω χωρις φωνη..

ψευτικες οι λεξεις μου ψευτικη και η σιωπη..

το δωματιο στενευει δεν χωραω πια εδω..

οπως ειπες εγινε η συνηθεια απωλεια μας

παντα οι σωστες λεξεις στον λαθος χρονο

η μηπως οι λαθος λεξεις στον σωστο χρονο?

λενε πως οι αγγελοι εχουν φτερα τα ανοιγουν και χανονται..

ισως σε προσεχουν απο ψηλα..

να προσεχεις εκει ψηλα μην σκονισεις τα φτερα σου..