Monday, July 7, 2008

-θα θελα μια μερα να διωξω το κενο απο μεσα μου..θα θελα μια μερα να ανοιξω τα ματια και να δω εναν αλλο κοσμο..αυτον που αγγιζω στα ονειρα μου..σου εχω μιλησει ποτε για τον κοσμο μου?..σε παρακαλω μην με κοιταζεις με αυτο το αδειο βλεμμα..σε παρακαλω υπαρχω ακομα δεν τρελαθηκα..μονο να..ειναι που καποιες φορες θα ηθελα να ζω σε εκεινον τον κοσμο..οι λεξεις μου φταινε..ειναι παντα τοσο αδειες τοσο φθηνες..τις νιωθω σαν ξενες σαν δανεικες..ισως να φταιει που..θα ηθελα μοναχα μια στιγμη να αγγιζα τις σκεψεις μου..καμια φορα νομιζω θα πνιγω μεσα τους..ειναι αυτη η λεωφορος που βλεπω καθε βραδυ στον υπνο μου..σαν ερημος ολα στασιμα και προχωραω τρεχω με εκατο..σε παρακαλω μην γελας οταν σου διηγουμαι τα ονειρα μου..τρεχω με εκατο και προσπαθω να γυρισω πισω..μην με ρωτας που πισω..πισω σε μενα σε αυτο που ειμαι..τρεχω πιο γρηγορα και απο τον ανεμο και ο δρομος ατελειωτος σκοταδι γυρω παντου και εγω να τρεχω και δεν βρισκω τον δρομο αληθεια σου λεω σε παρακαλω μοναχα μην γελας..εχω χαθει στην μεση του πουθενα και το μερος αγνωστο και στο δρομο οι φιλοι μου να περιμενουν ειναι γιορτη σημερα και εχω ντυσει την ψυχη στα γιορτινα ομως ο δρομος αδιεξοδο..ολο στροφες και σκοταδι..με ακους?μην γελας..

-εχεις πλακα..οι πολλες οι σκεψεις βαραινουν το μυαλουδακι σου..ξερεις καμια φορα τις νυχτες που σε σκεφτομαι φοβαμαι πως μια μερα θα δωσεις μια και θα πηδηξεις το κενο του μυαλου σου και τοτε χαθηκες..θα γινεις αερικο και θα γυρνας τις νυχτες μονη και ερημη..

-μα και τωρα μονη και ερημη γυριζω..τις νυχτες που δεν με κοιταει κανεις ανεβαινω σε εκεινο τον λοφο..τον λοφο μου..και βλεπω την πολη σαν καραβι να με ταξιδευει..ξερεις την πολη μου την μισω..ολο λεω θα φυγω και ολο εδω μενω..λεω και αυτη την φορα της ξεφυγα λεω αυτη την φορα θα ξεφυγω και μετα εχει εναν περιεργο τροπο μου λειπει μου λειπει μεσα μου..καταλαβαινεις?εχω μια εξαρτηση απο την πολη μου..εχω μια εξαρτηση απο ολα οσα μισω..αυτοκαταστροφη μυριζει λεω να γυρισω την πλατη και να φυγω και απο αυτο..

-ξερεις μικρη μου ποιο ειναι το προβλημα σου?

-ναι ξερω καθε σου σκεψη..βαρεθηκα τις συμβουλες και τα φτηνα σου λογια..αυτα που λες για να γεμισεις το χρονο και το μυαλο σου ατελειωτες αμπελοφιλοσοφιες..θελω κατι αληθινο πραγματικο..σαν τα ονειρα μου..σαν παραμυθι..ναι ξερω πως νομιζεις πως γυρναω την πλατη..πως δεν ξεπερναω απλα προσπερναω..ναι ξερεις στα αληθεια εχεις δικιο..παντα δειλη ημουν καθολου κουραγιο να αντιμετωπισω την ζωη..δεν μπορεις να πεις ομως..της εβαλα στολιδια χρωματα μαγικα..ομως ακομα δεν πιστεψα το παραμυθι μου..λες αμα το πιστευα να το πραγματοποιουσα?λες να εφταιγε που παντα περιμενα τον γαλαζιο πριγκηπα να με σωσει απο την αχαρη ζωουλα μου?λες να φταιει που τον περιμενα γαλαζιο?γιατι και πρασινος να ερχοταν εγω θα τον κρατουσα αληθεια σου λεω..ναι ξερω σκεφτεσαι πως εγω δεν ειμαι η πριγκιπισσα..ειμαι μονος ενας ανθρωπος που τον εχουν πνιξει οι ανασφαλειες και οι φοβοι του..ομως αληθεια γιαυτο περιμενα τον πριγκηπα μου..για να με σωσει..απο την ζωη τον εαυτο μου..απο ολα ολα..

-καλη μου ποσες φορες θα στο πω?σταματα να κλαις και στηριξου στα δικα σου ποδια..

-το εχεις πει τοσες φορες..βαρεθηκα να το ακουω..στο ξαναπα χιλιες φορες και αλλες τοσες..τα δικα μου ποδια ειναι σπασμενα δεν φτανουν να σηκωσουν το βαρος μου..θελω καπου να στηριχτω..

-σπασμενα χερια ζητας και ουτε αυτα αντεχουν βαρος..σταματα να ψαχνεις βοηθεια στα λαθος μερη..

-οταν κλεινω τα ματια τα ονειρα ερχονται και με αγκαλιαζουν..το πρωι ξυπναω μοναχη και αυτο με ποναει..οσες φορες ξυπνησα διπλα σε καποιον αυτο το βαρος στην καρδια εμοιαζε να δραπετευει..και μετα ερχοντουσαν οι ωρες και ο χρονος λυγιζε την χαρα μου..δεν μπορουσα να τον σταματησω και αυτος με καταπινε..με αφηνε μιση..και οταν εχεις ζησει ολοκληρος πως μπορεις να μεινεις παλι μισος να παλευεις να ζησεις την ζωουλα σου?

-και ο πριγκηπας σου?

33 comments:

Eric Draven said...

ο πρίγκηπας σου....

τριγυρνάει κάπου εκεί έξω κι αυτός, πνιγμένος από τις ίδιες σκέψεις, τις ίδιες απορίες, τις ίδιες ανασφάλειες....

κι ίσως κάποτε, σε έναν άλλο κόσμο, σε ένα άλλο σύμπαν, οι πρίγκηπες βρουν τις πραγματικές τους πριγκίπισες....

Καλή σου μέρα.

naya said...

Κ συνεχιζω τον eric..
ποιος σου ειπε οτι οι πριγκιπισσες δεν εινα ανθρωποι γεματοι με ανασφαλειες?
Παντα ηταν.
Εγω ομως θελω να σε βλεπω να αλλαζεις συχνα ναι?
φιλια..

Unknown said...

δεν δοκιμάζουμε και τις νεράιδες;
έτσι για αλλαγή...

;)

φιλιά βρόχινα...

Leviathan said...

8etikes skepseis kai ola 8a ginoun....kalispera!!!!

drunk tank said...

"...οταν εχεις ζησει ολοκληρος πως μπορεις να μεινεις παλι μισος να παλευεις να ζησεις την ζωουλα σου?"

η γνώση της ύπαρξης του ολόκληρου δίνει δύναμη.
μα πάνω από όλα η γνώση των αναγκών μας και κυρίως του ποιοι είμαστε μπορεί να φωτίσει το δρόμο προς την εξεύρεση του επιθυμητού. Γιατί αν δεν ξέρουμε τι ζητάμε πώς να το ψάξουμε;

Το έγραψες μόνη σου "...σταματα να ψαχνεις βοηθεια στα λαθος μερη...".
Μέσα σου είναι η αλήθεια. Μέσα σου κι η ομορφιά.

φιλιά

πνευμα said...

Όλη μας η ζωή βασίζεται σε αυτή την εξεύρεση του άλλου μας μισού τελικά.

Μα μήπως αναζητάμε το λάθος μίσο?

Το να βρούμε το χαμένο ευατό μας είναι σημαντικότερο. Χωρίς αυτόν όποιον και να έχουμε δίπλα μας, όσο τέλειος και αν είναι , πάντα θα παραμένουμε μισοί...

Καλησπέρα

Νικόλας Παπανικολόπουλος said...

μισός... δεν έχω απάντηση. Με πιάνεις αδιάβαστο στο ερώτημα τούτο..πως;
Ελπίζω να πηγαίνεις για κάνα μπάνιο.. η θάλασσα επουλώνει πληγές, και γιατρεύει όνειρα!

ceralex said...

καλή μου rip... ήρθε η ώρα να πω εγώ σε σένα πως στο κείμενό σου διαβασα λόγια και σκέψεις τόσο...οικείες...
θέλω να σου πω...στα δικά σου πόδια πρέπει να στηριχτείς. Όσο κι αν πονάει. Κι ύστερα... θα έρθουν όλα. Αυτό θέλω να πιστεύω και αυτό πιστεύω. ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΛΑ

να είσαι καλά

faraona said...

Μοναχικη ψυχη εισαι οπως ολοι μας.
Μονη ηρθες στον κοσμο κι μονη θα φυγεις οπως ολοι μας.
Να ελπιζεις για το καλυτερο και να χαιρεσαι με τα μικρα...και χαμογελα ...η ζωη θελει χιουμορ.
Ειδες στην Αψινο ε?Ειπες...οι εγωιστες δεν αυτοσαρκαζονται.
τα φιλια μου

ξερω γω; said...

η ανεπάρκεια των λέξεων να μας χωρέσουν ή μήπως η δική μας ανεπάρκεια να χωρέσουμε στις λέξεις, στις σκέψεις μας, στους φόβους μας, στις ενοχές μας, στις ανασφάλειές μας, στην πόλη μας, στο ίδιο μας το σπίτι...
Μήπως είναι αυτη η ανεπάρκεια, η γεύση που αφήνει το ολόκληρο όταν φευγει; Που να χωρέσεις μετά μισος;Είναι σαν εκείνη την ασθένεια, που λείπουν τα χέρια σου ή τα πόδια σου μα δεν έχει δοθεί ακόμα η εντολή στο εγκεφαλό σου, δε θες να δοθεί μια τέτοια εντολή. Κι εσύ πονάς, πονάς κάθε που ο χρόνος πληγώνει το άλλο μισό με τα γαμψά του νύχια, το αόρατο για το χρονό, το αναγκαίο για την ύπαρξη σου.

Και ένας στιχος που παίζει συνέχεια στο mp3 μου τον τελευταίο καιρο: Δεν ειναι ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός, για να'χει όνειρα να κάνει ο ενικός...

Γέμισα από εικόνες, χρώματα και ήχους εδω! Γνώριμα νομίζω..
Θα ξαναπεράσω!
Να'σαι καλά.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Μη σταματάς να τον ψάχνεις, διαφορετικά δεν έχει ενδιαφέρον η ζωή..
Καλή σου κι' όμορφη μέρα!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Σπύρος said...

Καλημέρα αγαπητή ΝΑΝΤΙΑ..ήρθα να σου ευχηθώ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ οτι επιθυμεις με υγεια και αγαπη στην ζωή σου και ευχομαι οτι καλύτερο μέσα απο την καρδιά μου. Πολλα φιλια και ευχομαι να περάσεις υπέροχα :) μακια!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Φτου γμτ....με πρόλαβε ο.... Αμπαροκάρδης...
;-)))))

Χρόνια Πολλά, Καλά και Χαρούμενα, με Υγεία και Προκοπή!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Φτου γμτ....με πρόλαβε ο.... Αμπαροκάρδης...
;-)))))

Και σε διαφορετική .......βερσιόνHAPPY BIRTHDAY!!!!

;-)))

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα said...

"και ο πρίγκηπάς σου";

Δεν είναι καιρός για πρίγκιπες καρδιά μου...

Ιάκωβος said...

Απίστευτο post!

rip1708 said...

μακαρι να μπορουσα να ζησω σε εκεινον τον κοσμο..ετσι και αλλιως παντα πιστευα οτι ο αντι-κατοπτρισμος μου θα φανταζε καλυτερος
φιλια καλε μου

rip1708 said...

αλλαζω συχνα καλη μου naya απλα κ αυτο το βαριεμαι..οι πριγκιπισσες παντα ηταν πλασματα ανωτεροι..εξευγενισμενα μακρια απο φοβους και ανασφαλειες..

rip1708 said...

τις δοκιμασαμε και αυτες και μας πηραν τα μυαλα.. :)
φιλια παγωμενα

rip1708 said...

** leviathan
μακαρι να φταναν μοναχα οι θετικες σκεψεις.. :)
φιλακια

rip1708 said...

**κωνσταντινε μου
τις ερωτησεις και τις απαντησεις οπως καταλαβες τις ξερω..να τις εφαρμοσω δυσκολευομαι..

rip1708 said...

**πνευμα μου εχεις απολυτο δικιο..νομιζω πρωτα πρεπει να βρουμε μονοι μας τον χαμενο μας εαυτο και μετα να τον μοιραστουμε με καποιον αλλο..

rip1708 said...

** ανεμοσκορπισματα..
εχεις δικιο η θαλασσα επουλωνει πληγες γιατρυει ονειρα σκορπαει τον χρονο σε μικραινει σε παιρνει ο ανεμος και σε σκορπαει..

rip1708 said...

** ceralex καλως ηρθες..οι σκειψεις μου μαυρες και μπερδεμενες λυπαμαι που φανταζουν οικειες σε σενα και ελπιζω να ερθει ο ηλιος και να ξεδιαλυνει τα σκοταδια σου και τα δικα μου..και τοτε να ερθουν ολα.. γιατι οπως ελεγε και ενα τραγουδι "δεν μπορει ο πονος ολος απο σενα να περνα"

rip1708 said...

** faraonaki πολυ μοναξια σε αυτο τον κοσμο..ας τον γκρεμισουμε να φτιαξουμε εναν αλλο που να μην χωραει ουτε καν η λεξη μοναξια..

rip1708 said...

**ερινυς
ειναι ακριβως αυτο που ειπες..το ειχα σκεφτει και εγω αυτο οταν ειχα μαθει για τον εγκεφαλο η για την κοτα που ενω της εχουν κοψει το κεφαλι αυτη συνεχιζει να πεταει να χτυπιεται απο τον πονο χωρις να καταλαβαινει την κατασταση της..την πλασματικοτητα της υπαρξης μας σκεφτομουν..την ματαιοτητα μας..θα τα λεμε συχνα απο εδω και περα εχεις δικιο γνωριμες οι λεξεις σου μου αρεσαν..

rip1708 said...

**καλη μου γλαρενια
νομιζω οτι τον βρηκα να τον κρατησω δυσκολευομαι :)
φιλακια πολλα

rip1708 said...

**καλε μου αμπαροκαρδη (χιχι οπως λεει και η γλαρενια) σε ευχαριστω για τις γλυκες ευχες σου και σου στελνω ενα γλυκο φιλι μακια

rip1708 said...

**γλαρενια μουυυυυ
μην στεναχωριεσαι που σε προλαβε ο αμπαροκαρδης και οι δικες σου ευχες ειναι εξισου πολυτιμες αν και δευτερες :)
φιλακια πολλα και σε ευχαριστω και για την αγγλικη εκδοχη :)

rip1708 said...

** κοπελα..
αυτο φοβαμαι μα η καρδια λεει πως τα ονειρα δεν πρεπει να τα σκοτωνει η λογικη και μετα λεω..
δεν ***** (μπιπ) η οπως λεει και ο παπαζογλου "θα παω και οτι θελει ας γινει"
φιλακια

rip1708 said...

** ιακωβε
καλως ηρθες..σε ευχαριστω παρα πολυ τιμη μου που σου αρεσε :)

..αγγελόσκονη.. said...

το κενό από μέσα μας φεύγει μόνο όταν το θελήσουμε πραγματικά...δεν μπορεί να το διώξει ένας πρίγκιπας...ο ρόλος του είναι να σε πάρει από το χέρι όταν βγεις από το κενό και να σε οδηγήσει στο βασίλειο σου :) φιλάκια πολλα!!

Anonymous said...

Νομίζω οτι θα είναι πολύ τυχερός/η αυτός/η που δεν θα βούλιαξε στην αλήθεια αυτού του κειμένου και δεν θα ένιωσε πληγές να ανοίγουν συο πέρασμα των λέξεων σου.

Σημασία έχει να τον ζεις τον πόνο. Να τον κρατάς σφιχτά και να ουρλιάζεις και μετά θα βρεις τρόπο, θα σε βρει ο ίδιος ο τρόπος από μόνος του, όταν θα σωπαίνεις αποκαμωμένη.

Υπέροχη ανάρτηση