συννεφο τριανταφυλλι

"ο χρονος που μετραει σε λιγο δεν θα ειναι εδω"..
η ανοιξη που απλωνεται..τα συννεφα που παιρνουν χρωμα τριανταφυλλι..
ο χειμωνας που δεν θελει να φυγει.. οι λεξεις που ξεδιπλωνονται σαν κουβαρι..
τα ονειρα που γινονται ιπταμενο χαλι και σε σηκωνουν..σε ταξιδευουν μακρια
απο την καθημερινοτητα..σε κοιλαδες με μωβ δεντρα και κρυσταλλενια δειλινα..
σε κατι παραμυθια με νεραιδες και ξωτικα..
ενα γελιο παιδικο..ενα χαμογελο γερασμενο..οι επιλογες να απλωνονται
σαν αμμος μπροστα στα ποδια σου.. φυσηξε ο αγερας σηκωσε το κυμα..
μουσκεψε η αμμος.. αραγε να περιμενει και αυτη το καλοκαιρι?
τα φτερα βελουδινα..μπαμπακι η γλωσσα..κρυβει μεσα της ενα φιδι..
σαν κισσος απλωνεται σκεπαζει την ζωη σου..
δηλητηριαζει τις μερες σου..σε ξαγρυπναει τις νυχτες..
με εναν χτυπο βουβο του ρολογιου..
αμετρητα ατελειωτα δευτερολεπτα ηχουν στα αυτια σου..
παντα ο ιδιος αηχος ηχος..
παλι θλιμμενες λεξεις πεταμενες στο χαρτι..
γελας απο μεσα σου.. 
πως ολα βγαινουν τοσο θλιμμενα?
θαρρεις και η ψυχη σου στηνει παγιδες στο μυαλο σου..
αν επαιζαν κρυφτο θα κερδιζε σιγουρα..
τα τριανταφυλλα στον κηπο ανθισαν χαρουμενα..
ηρθε μια βροχη και τα δροσισε..
λαμπυρισαν οπως επεφταν οι ηλιαχτιδες πανω τους..
ηρθε η ανοιξη.. πεταξε τον χειμωνα απο πανω σου..