"σαραντα χρονια ανωριμος ξεφτιλας δον κιχωτης"
ειναι τοσο ανωριμο να κυνηγας ονειρα?
χιμαιρες..μαγεια και νεραιδες?
σε κατατασει αυτοματα στους τρελους στους ανυπαρκτους
ποιος ειναι ο τροπος που δημιουργεις σκεψεις?
συναισθηματα αγαπες και μιση?
πως καταφερνεις να διατηρησεις τον εαυτο σου
μπροστα στην αποδοκιμασια των αλλων?
"η τρελα μου με ξεπλυνε απο το αμαρτημα της φτηνιας"
δεν θα ηθελα να ειμαι φτηνη
ουτε τρελη θα ηθελα να ειμαι ομως νομιζω
οτι καποια πραγματα δεν μπορεις ετσι απλα να τα αποφυγεις
και αναμεσα στα δυο σιγουρα διαλεγω την τρελα
"και επανω στο καλυτερο με ξυπναγαν με βια για να με αποκοιμησουνε δασκαλοι στα θρανια"
να σου πω ενα μυστικο?
παντα σιχαινομουν το σχολειο..
να σου πω και ενα πιο μεγαλο μυστικο?
το προτιμουσα απο εδω..
ανοιγα ενα βιβλιο χανομουν σε μια εξισωση και ξεχνουσα να σκεφτω..
μαριονετα ημουν..
ετσι μεγαλωσα ετσι εζησα..
ετσι ζω..
με κινουν νηματα..
το δικο σου το δικο τους
καποιου τριτου..
τα σχοινια γαντζωθηκαν τοσο βαθια κατω απο το δερμα μου
που σαν κισσοι εισχωρησαν μεσα μου
ενωθηκαν με την ψυχη μου
με το μπορω μου και το θελω μου..
ξεχασα τι μπορω και τι θελω..
ποιο καλο ειναι το καλο το δικο μου?
"να μεγαλωσω ξεχασα και εμεινα στο ραφι..
ετσι για παντα κρατησα την παιδικη μου εικονα.."
ειναι τοσο ανωριμο να κυνηγας ονειρα?
χιμαιρες..μαγεια και νεραιδες?
σε κατατασει αυτοματα στους τρελους στους ανυπαρκτους
ποιος ειναι ο τροπος που δημιουργεις σκεψεις?
συναισθηματα αγαπες και μιση?
πως καταφερνεις να διατηρησεις τον εαυτο σου
μπροστα στην αποδοκιμασια των αλλων?
"η τρελα μου με ξεπλυνε απο το αμαρτημα της φτηνιας"
δεν θα ηθελα να ειμαι φτηνη
ουτε τρελη θα ηθελα να ειμαι ομως νομιζω
οτι καποια πραγματα δεν μπορεις ετσι απλα να τα αποφυγεις
και αναμεσα στα δυο σιγουρα διαλεγω την τρελα
"και επανω στο καλυτερο με ξυπναγαν με βια για να με αποκοιμησουνε δασκαλοι στα θρανια"
να σου πω ενα μυστικο?
παντα σιχαινομουν το σχολειο..
να σου πω και ενα πιο μεγαλο μυστικο?
το προτιμουσα απο εδω..
ανοιγα ενα βιβλιο χανομουν σε μια εξισωση και ξεχνουσα να σκεφτω..
μαριονετα ημουν..
ετσι μεγαλωσα ετσι εζησα..
ετσι ζω..
με κινουν νηματα..
το δικο σου το δικο τους
καποιου τριτου..
τα σχοινια γαντζωθηκαν τοσο βαθια κατω απο το δερμα μου
που σαν κισσοι εισχωρησαν μεσα μου
ενωθηκαν με την ψυχη μου
με το μπορω μου και το θελω μου..
ξεχασα τι μπορω και τι θελω..
ποιο καλο ειναι το καλο το δικο μου?
"να μεγαλωσω ξεχασα και εμεινα στο ραφι..
ετσι για παντα κρατησα την παιδικη μου εικονα.."
No comments:
Post a Comment