Sunday, June 24, 2012

Ησυχια..

Μια φυλακη η σκεψη μια κλεψυδρα η καρδια ενας κομπος η συνηθεια..μια γουλια και ολα μοιαζουν πιο απλα.. -θα αλλαξω σου λεω απο αυριο θα γινω αλλη Αλλαξα κορδελα αλλαξα χρωμα αλλαξα ωρα Αλλαξα μαλλια αλλαξα μυαλα αλλαξα ρουχα Μα παλι η ψυχη αιμορραγει Τι θελει πια να σωπασει Μην με εκνευριζεις ειμαι ευτυχισμενη σου λεω Μεινε μακρια εχω πολυ θυμο για σενα Εχω βουνα θυμο για ολους Τοσο που αν το στομα ανοιξει δεν θα μπορεσω να σταματησω τις λεξεις Ναι ατιμες γιαυτο δεν τις λεω Παρατα με τιποτα δεν ξερεις Λιγο πονο πηρες και νομιζεις ξερεις τα παντα Νομιζεις μπορεις να θυμωνεις Πριν λιγο ελεγες πως παντα ησουν γεματη αγαπη Πηρες τοση που απλοχερα μπορεις να την μοιραστεις.. Μικρο αστειο ανθρωπακι τιποτα δεν πηρες τιποτα δεν εχεις το μαυρο σου παντα θα σε κυνηγαει Γιατι ειναι τοσο μαυρη η ψυχη σου που περα Απο θλιψη τιποτα δεν. Μπορεις να δεις μπροστα σου.. Αστεια μοιαζεις αρλεκινος θαρρω Ολοι μαζι σου γελουν.. Κατσε στην τρυπα σου και μην τολμησεις να ξεπροβαλλεις..

1 comment:

Anonymous said...

Να θυμάσε ότι δεν είσαι η φωνή στο μυαλό σου...