κλεινεις τα ματια..αντικρυζεις το κενο..το ταβανι σαν να σε πλησιαζει και δεν μπορεις να αναπνευσεις..στον υπνο μου ειδα παλι ενα κελι..ημουν κλεισμενη εκει..φωναζα..πηγα να τραγουδησω το να μ'αγαπας..ξεχασα τους στιχους..χανονται απο μεσα μου στιχοι εικονες συναισθηματα..η μνημη μου συνεχεια με προδιδει..σαν ουρανος με λιωμενα αστερια..
ενα δεντρο μου διαβαζει παραμυθια πριν κοιμηθω και ενα μικρο συντριβανι ριχνει νερο στο σαλονι μου..οι πινακες μου γεμιζουν με πουπουλενια συννεφα και πεταλα απο αστεροσκονη..οι νεραιδες με πλησιασαν..εσκυψα λιγο το κεφαλι και τρυπωσαν μεσα στις σκεψεις μου..δεν μπορω να συγκρατησω την χαρα..δεν μπορω να συγκρατησω την θλιψη..
No comments:
Post a Comment