ο ουρανος ειναι μουντος..μπροστα μας απλωνεται μια θαλασσα..το χρωμα της μωβ..τα ρουχα μας ειναι ασπρα φτιαγμενα απο συννεφα..απλωνεις το χερι και ενα κυμα απο χρωματα με πλησιαζει..το χαμογελο σου φωτιζει τον αερα..ο ηλιος φεγγει νιφαδες απο χιονι..πεφτουν απαλα απο τον ουρανο..οι ηλιαχτιδες ειναι μια συνεχεια χιονιου..γαλαζιο.. φεγγει στον ουρανο..η θαλασσα απλωνεται σαν σκεψη..αερινη..σαν συνεχεια απο ενεργεια..χανεσαι μεσα της και στεκει σαν διαφανη..σε βλεπω να την διαβαινεις..ολο το τοπιο βαμμενο γαλαζοπρασινο..ομιχλωδες..αστραφτερο..με πλησιαζεις και χαμογελας ξανα..το χερι σου ανυπαρκτο..το σηκωνεις και με χαιδευεις με την σκεψη σου..το βλεμμα σου βελουδινο..αρχιζεις να μιλας με φωνη που δεν ακουγεται..οι λεξεις αναβοσβηνουν στον αερα..πρωτη φορα γινονται αληθινες..και μετα χανονται παλι..σε ακουω περα απο τον χρονο περα απο τον χωρο..

πατας το κουμπι και χρωματα ξεχυνονται βαφεται το ταβανι το γεματο με αστερια..

κλεινεις τα ματια..αντικρυζεις το κενο..το ταβανι σαν να σε πλησιαζει και δεν μπορεις να αναπνευσεις..στον υπνο μου ειδα παλι ενα κελι..ημουν κλεισμενη εκει..φωναζα..πηγα να τραγουδησω το να μ'αγαπας..ξεχασα τους στιχους..χανονται απο μεσα μου στιχοι εικονες συναισθηματα..η μνημη μου συνεχεια με προδιδει..σαν ουρανος με λιωμενα αστερια..

ενα δεντρο μου διαβαζει παραμυθια πριν κοιμηθω και ενα μικρο συντριβανι ριχνει νερο στο σαλονι μου..οι πινακες μου γεμιζουν με πουπουλενια συννεφα και πεταλα απο αστεροσκονη..οι νεραιδες με πλησιασαν..εσκυψα λιγο το κεφαλι και τρυπωσαν μεσα στις σκεψεις μου..δεν μπορω να συγκρατησω την χαρα..δεν μπορω να συγκρατησω την θλιψη..