μια ευχη για μια νεα χρονια..

"Σε λογια παλι θα χαθω φτιασιδωμενα
σαν απο εκεινα που πουλω στην αγορα
λογια δικα μου που δεν νοιαζουνε κανενα
και εγω τα λεω να περασει η βραδια"
αποστρεφομουν παντα τις γιορτινες μερες
μασκαρεμενη χαρα πισω απο μαυρα ματια
μα η ζωη..η ζωη ειναι στο διπλανο βαγονι
σε κοιταζει με ματια βουρκωμενα
να την αποχαιρετας..
ποσες φορες ενιωσες την ευτυχια?
ποσες φορες δωρισες την ευτυχια?
ποσες φορες ειδες το ειδωλο σου να καθρεφτιζεται
μεσα σε ματια γεματα ζωντανια?
ποσες φορες βγηκες στην αριστοτελους με δυνατη βροχη?
και τρεμοντας απο το κρυο και βρεγμενος
ενιωθες να πετας?
ποσες φορες αναμεσα στις φωνες και τις γιορτινες βιτρινες
ενιωθες σαν τις κουκλες με το ζωγραφισμενο χαμογελο?
ποσες φορες η νυστα σε ζαλιζε και δεν αντεχες να κρατας τα ματια ανοιχτα
για να κοιτας τον ερωτα?
ποσες φορες ξυπνησες στην μεση της νυχτας απο φωτιες
και τρομαξες και μετα κοιταξες το προσωπο πλαι σου
και γαληνεψες παλι?
ποσες φορες κοιταξες τον θερμαικο και φοβηθηκες οτι
θα χαθεις στα μαυρα του νερα
και μετα παλι το πρωινο σαν ηρθε
με το κρυο αγερι να σου φυσαει το προσωπο
να νιωθεις ζεστασια μεσα σου?
ποσες φορες φωναξες καθισμενος σε ενα παγκακι
και ας μην ησουν πια 9 και ας μην σε κυνηγουσε πια
στο διαλειμμα το αγορακι απο το μπροστινο θρανιο?
φωναζεις για να φυγεις η για να ερθεις πιο κοντα?
φωναζεις σε ενα μαρμαρενιο παγκακι
ενω κρυωνεις κρυωνεις φρικτα
και το μονο που θελεις ειναι μια αγκαλια να σε ζεστανει
και η αγκαλια ξερεις που θα ερθει
μονο να ξερεις πρεπει πρωτα να παιδευτεις
γιατι το ξερεις το ξερεις το ξερεις ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ
πως οσα αγαπησαμε και μας αγαπησαν για παντα
πονεσαν και ηταν δυσκολα
τα ευκολα τα βαριεσαι τα αφηνεις πισω
επειδη δεν σε αγγιξαν..
σαν καθετι που αξιζει να πρεπει να το ψαξεις πρωτα
να δεις αν εχει πανω του την σφραγιδα του πονου
και μετα να ανοιξεις την αγκαλια και την καρδια
σου για να το δεχτεις..
και περναει ο καιρος οχι οπως θα ηθελες
και πηρες παλι την καρδια σου
ανεβηκες στον ουρανο και εφυγες
εκλεισες τα ματια σε ολο το ταξιδι
δηθεν να πεις οτι ειναι ονειρο που φευγεις
και παλι θα ξυπνησεις μεσα στο βραδυ
και θα δεις παλι την ευγενικη μορφη του
στο μαξιλαρι διπλα σου
και προσγειωθηκες παλι στην πραγματικοτητα σου
και ηταν τα αγκαθια πολλα
και η σκονη τοση σου ματωνε τα ματια
και κυλαγαν ματωμενα δακρυα
βγαλμενα απο την καρδια
και ελεγες δεν πειραζει
ελεγες θα ερθουν καλυτερες μερες
και αληθεια σε αυτες πιστευω
στις καλυτερες μερες
θα αφησω παλι μια ευχη
ελπιζω να την βρεις να μου την χαρισεις