Ένα φως στα βάθη σου. Μια αχτίδα που με τυφλώνει. Γιατί φοβάσαι να μου το πεις? Γιατί?
Ένα σημάδι στα χείλη σου. Ο δρόμος κλειστός. Κι όμως θα έρθω.Θα φτάσω σκυφτός ως εκεί και θα σωριαστώ εξουθενωμένος στην αγκαλιά σου.
Στις χούφτες σου το δάκρυ δε χωρά να φυλακιστεί, στα γόνατα θα πέσω, μη με κοιτάζεις. Είναι κρυφή η προσευχή.
Ανοίγεις τα χέρια σου, ζαλίζομαι, παραπατώ. Γκρεμός μου μοιάζει, γκρεμός η αγκαλιά σου. Κι όμως πέφτω. Νοσταλγώ και απορώ. Είσαι 'δω?
Το βλέμμα μου κοντοστέκεται στ' αυλάκια που σχηματίζει το χαμόγελο σου.
Ο κόσμος ψυχρός κι ακόμη πέφτω. Κι αν κρατηθώ απ' την παλάμη σου, πόση θέρμη μπορεί να μου χαρίσει ν' ανασάνω?
Και μέσα στα "ίσως" σου να ψάχνω το "πως"..
Μέσα στα "δεν ξέρω" σου να ψάχνω το "γιατί" μου..
Δεν ήτανε για μένα. Και τότε δεν ήτανε.
Κι αν ήτανε φοβήθηκα ν' αντικρύσω την αλήθεια.
Γιατί άλλο τις πληγές σου δεν ξεσκίζω. Καιρός να σε σεβαστώ και λίγο. Συγχώρα με..
Η ευτυχία στα σκαριά. Άλλο να την ποθείς για μένα κι άλλο να μη τη χαρίζεις. Άλλο αν είμαι ανικανοποίητος..
..κι η χαρά μου να ζει προσεχώς..
Να μη λησμονώ, να μη λυπάμαι για το χαμένο χρώμα των ματιών μου. Ακόμη να σ' αγκαλιάζω κι ακόμη να προσπαθώ να καταλάβω τι μου συμβαίνει..
Αλλάζω προσωπεία να δω τις αντιδράσεις σου. Να δω ποιο αγαπάς περισσότερο, να το φορώ συχνότερα.
Αλλάζω τα σημεία. Από στιγμή σε στιγμή. Από καιρό σε καιρό. Το τέλος βάζω γι' αρχή να δω αν μπορώ τελικά να σε φτάσω.
Ζω στο αλλού. Μακριά σου. Το αλλού χάνεται, γι' αυτό χάνομαι κι εγώ. Συγχώρα με. Με παρασέρνει. Μπορείς να με κρατήσεις?
Θυμάμαι τη φωνή σου. Έγινε σιωπή. Πέφτω στα γόνατα. Κλείσε τα μάτια. Την καρδιά. Η προσευχή είναι κρυφή.
Κρύφτηκαν τα όνειρα. Λες να χωρούν μεσ' στη χούφτα σου κι αυτά?
Κι η ελπίδα? Την έκρυψες στα στήθια σου? Όχι, εκεί δε θα ψάξω. Δίχως ελπίδα, να σ' έχω για πάντα..
Κλείσε τ' αυτιά σου. Σκόρπιες λέξεις. Κρυφή προσευχή.
Χαμένος στο σήμερα. Στο τότε. Στο τώρα.
Σήκωσες το σταυρό μου στις πλάτες σου για λίγο. Σε βάρυνε και τον άφησες να πέσει απότομα στους ώμους μου. Και λύγισα. Και παραπάτησα. Η αγκαλιά σου μπροστά μου. Ο γκρεμός μου.
Και με σταύρωσες μια μέρα. Και το μετάνιωσες αργότερα. Ξέρω ότι μου άξιζε, αλλά πονούν τα λάθη σαν καρφιά στις παλάμες μου.
Κρασί απ' το ποτήρι σου? Σταγόνα από τα χείλη σου? Ένα φιλί στο μέτωπο και φύγε. Θέλω μόνος μου να μείνω για λίγο. Σ' έχω πεθυμήσει. Δακρύζω στην προσευχή μου. Φωνάζω τις λέξεις δυνατά. Κρυφά. Για σένα.
Γύρισε. Δεν έφυγα. Δεν έφυγες. Πέφτω στα γόνατα. Άνοιξε τα χέρια σου. Αγκάλιασέ με. Η προσευχή μου θα 'ναι πάντοτε κρυφή.
Μην την πάρει ο άνεμος φοβάμαι..