Monday, September 30, 2013

μια απεραντη πολιτεια

λενε πως παιρνωντας αποσταση απο ολα μπορεις να δεις πιο καθαρα..η λησμονια αραγε να ειναι ο πιο καλος κριτης? καρτερι γλυκο για την ζωη οπως την ξερεις μεχρι σημερα..θα μπορουσες να εχεις ολο τον κοσμο να γυριζει πιο γρηγορα απο μια σβουρα..στα αληθεια πως ειναι αυτο το συναισθημα?πως νιωθεις οταν ολα σου τα ονειρα πραγματοποιουνται?οταν ακους τα λογια που μια ζωη καρτερουσες?πως κοιτας τον ηλιο οταν συμβαινουν ολα αυτα?σε δακρυα βουλιαξες και αυτην την στιγμη ακομα και τουτη.." την χαρα μου λες γιατι στην κανω συμφορα".. και ομως τα δακρυα βγηκαν σαν ουρανιο τοξο..πολυχρωμα.. αδειασε το στομα σου απο λογια..και εμεινες μονο να κοιταζεις..ενας ανθρωπος μονο ματια..και δεν μπορουσες να μιλησεις..μητε να σαλεψεις..μονο κοιτουσες..και εκλαιγες..ανημπορη για οτιδηποτε αλλο..σαν να κινηθηκαν μεσα σου ολοκληρα βουνα..και καταλαβες τι σημαινε εκεινη η προταση που ειχες διαβασει χρονια πριν.."μεταβληθη εντος μου ο ρυθμος του κοσμου".. και ηταν σαν απο εκεινη την ημερα να λυθηκαν τα μαγια..η σαν να εγιναν πιο δυνατα..σαν ο κοσμος να ντυθηκε χρωματα..σαν να στερεψε ο ποταμος της θλιψης και εγιναν ολα πιο απλα..πιο ομορφα..σαν το σωμα σου να δημιουργηθηκε για να ολοκληρωνει ενα αλλο..σαν ολα να εγιναν γιατι επρεπε να γινουν με αυτον ακριβως τον τροπο..και το μυαλο σου μια σπηλια που καποιος αναψε την δαδα και εμφανιστηκαν οιο πιο ομορφες τοιχογραφιες..διπλα σε εναν δρομο που οδηγουσε στην πιο μαγικη πολιτεια..διαλεξες τοπο και πατριδα..ο παλιατσος διαλεξε χωρα να ξαποστασει..και να κοιταζει αγκαλια τα αστερακια τα πιο φωτεινα του ουρανου..

1 comment:

πνευμα said...

Έφτασε η ώρα σου λοιπόν μίκρε μου αρλεκίνε να πετάξεις δεκανίκια και δεσμά, να απαλλαγείς απο το σκυθρωπό σου προσωπείο και να ζήσεις λεύτερες στιγμές στο έπακρο μακριά απο ανήμπορους κριθένετες και σιδεροδέσμιους κριτές...

Την καλησπέρα μου