Sunday, July 27, 2008


αυτα που θελω να σου πω δεν ξερω αν θα στα πω ποτε..δεν φταιει που δεν θελω..μονο να ειναι που οι λεξεις σκονταφτουν στην γλωσσα και πιστοποιουν με τοσο βιαιο τροπο την αληθεια τους που αυτη σκυβει το κεφαλι απο ντροπη και ντρεπεται να τις προφερει..πως να πεις το σε αγαπω οταν το εχεις πει τοσες φορες στο παρελθον?σε τοσο διαφορετικους ανθρωπους?πως να το ξαναπροφερεις οταν δεν το εχεις νιωσει ποτε με τοσο ιδιαιτερο τροπο?και στα αληθεια οταν γραφεις καθε μερα νεο ρεκορ στο κοντερ του συγνωμη πως μοιαζει να μην ξερεις να προφερεις το ευχαριστω?"σε ευχαριστω για οσα μου εχεις χαρισει για τις μερες που μου εδωσες να ζω?" και πως οταν εχεις ξαναπει σε καποιον οτι σου εδωσε ζωη οταν μπηκε στην ζωη σου και αντεξες οταν χαθηκε..πως να τολμησεις να το πεις ξανα?θα μοιαζουν μιμοι οι λεξεις..μιας καταστασης σε χρονο αοριστο..σε αλλα σκηνικα με αλλους πρωταγωνιστες..με φοντο τα ιδια λαθη..οχι λαθη..σιωπη..γιατι η γλωσσα στο ειπα και πριν υποκλινεται στο μεγαλειο των συναισθηματων της ψυχης που μοιαζει επιμονα να ψαχνει να προφερει τις σωστες για να μπορεσει να τις αφησει σαν ηλιο στον σκοτεινο σου ουρανο..γιατι αυτοι που αγαπανε ειναι πολλοι..αυτοι που αντεχουν και υπομενουν ησυχοι τον πονο της αγαπης τους ειναι ελαχιστοι..τιμη σου να ανηκεις σε αυτους και βαρια καταρα..μενεις βουβος γιατι οι λεξεις σου λιγες φτηνες ανικανες να περιγραψουν το θαυμα το οποιο ζεις..οι ανθρωποι γυρω σου αδιαφοροι..μενεις να τους κοιτας βουβος..ριχνεις στην ασφαλτο τα ματια σου να μην προλαβει κανεις και δει την λαμψη τους και τρομαξει..αποφευγεις και τον καθρεφτη απο φοβο μην εξαφανιστει στο λεπτο το θαυμα το οποιο ζεις..και ολες οι ευχες ειναι οι ιδιες..δεν θα στις πω ομως για να μπορεσουν να πραγματοποιηθουν..απο το βραδυ στο πρωι και απο το πρωι στ οβραδυ μια σκεψη αναπνεει συνεχεια στο μυαλο..ο χρονος καταριφθηκε..πλαστελινη στα δαχτυλα μου..τον πλαθω οπως θελω..εκμηδενιζεται μακρια σου..εχω τα ματια ανοιχτα και κοιμαμαι σαν την κοιμωμενη ενα βαθυ υπνο..αισθησεις πληρεις ανημπορη να κουνηθω στεκω να κοιταζω να περναει η ζωη μακρια σου..δεν θελω να την ζησω γιατι ειναι αχρωμη μακρια σου..δεν θελω να ζησω κανενα θαυμα μονη μου..και μετα οι ωρες κοντα σου μικρες σταγονες απο αιωνιοτητα..το καθε λεπτο κραταει μερες και η καθε αγκαλια μηνες το καθε φιλι χρονια..σε αγγιζω σε κοιταζω σε κοιτω σε σκεφτομαι και μενω βουβη μην χαλασω την στιγμη με καποια φτηνη λεξη..σε αγαπαω αληθεια..οχι οπως αγαπησα τοσους αλλα με ενα τροπο αθωο και αγνο..σαν να μην υπηρχε πριν σαν να μην υπαρχει μετα και εχω μονο την ζωη σου να κρατηθω απο το ναυαγιο της ζωης..ετσι εζησα εκατονταδες χρονια πλαι σου..αιωνες αμιλητη μονο να σε κοιταζω..και να αναρωτιεμαι αν υπαρχει κατι μεγαλυτερο απο την αγαπη και να ξερω πως αν υπηρχε θα ηταν σιγουρα κατι που θα ειχε την μορφη της ψυχης σου..

33 comments:

panoptis said...

ανάσα...

δεν πήρα ανάσα για να νιώσω και να καταλάβω, αν η αγάπη προφέρεται, δηλώνεται, παρουσιάζεται, επιβεβαιώνεται.

τίποτε...

ο ορθολογισμός που με βάζει κάποιες φορές να κοιτάω τα άλλα λεγόμενα και γραφόμενα, γκρεμοτσακίστηκε στις λέξεις σου...

πήγα να πω : η αγάπη υπάρχει όπως εσύ κι εγώ...

όμως, ποιος ορίζει την επόμενη στιγμή. ποιος με απόλυτη απεικόνιση θα φανερώσει την αντίδραση του σώματος, κάθε στιγμή που η φωτιά τού πάθους και της έντασης και των άκρων και της ευτυχίας-δυστυχίας σιγοκαίνε τα σωθικά και ανθοστολίζουν την ανάσα...

ανάσα...

faraona said...

Εχεις εναν πολυ ομορφο τροπο να εκφραζεις τα συναισθηματα σου!Με συνεπηρε το υφος σου και ο ρυθμος.

τα φιλια μου

Αρχισυντάκτης said...

καλό καλοκαίρι.

ραντεβού το σεπτέμβρη.

Anonymous said...

Θα το διαβάσω ξανά.

Σπύρος said...

Καλημέρα αγαπητή Νάντια :) Δεν νομίζω ότι σε αυτή την συναισθηματική ψυχική κατάθεση χωρούν σχόλια απλα σεβασμό προς την κάθε λέξη που εκφράζει αυτο που νιώθεις. Φιλια καλη σου μέρα

Talisker said...

"γιατι η γλωσσα στο ειπα και πριν υποκλινεται στο μεγαλειο των συναισθηματων της ψυχης .."

~~~~~~~~~~

Η γλώσσα ναι !
η ιδια που συχνα προτρεχει τοις διανοίας ..
στα συναισθηματα υποκλινεται
και στο μεγαλειο της ψυχης ..

φτανει να μπορει να νιωσει ..

-η ψυχη !

Και μπορουν μονο οι ψυχες που εχουν χωρο ..

Νικόλαος Παπουτσής said...

Δεν εχω λέξεις για να σχολιάσω αυτόν
τον ύμνο αγάπης καλή μου.
Αυτό που μπορώ να κάνω ειναι να το αντιγράψω και να το κρατήσω.
Αυτό ναι...ειναι αγάπη...σ ευχαριστώ
γιατί το μοιράστηκες και μαζί μου

κοτσυφοφιλώ σε

τσίου!!!!!

Σταλαγματιά said...

Είναι φορές που τα λόγια μοιάζουν φτωχά μπροστά στο μεγαλείο των όσων νιώθουμε.
Η σιωπή φωνάζει, τόσο δυνατά,
Που ζωγραφίζεις μολυβένια πορεία.
Με τα λόγια της ψυχής να φωνάζεις,
Όλα τ΄άλλα είναι περιττά….

Καλημέρα !!!

πνευμα said...

Το διαβάζω ξανά και ξανά και το μόνο που μου βγαίνει να γράψω είναι "Αγάπη"!

Την καλημέρα μου.

..αγγελόσκονη.. said...

δεν χρεάζονται οι λέξεις...αρκεί ένα βλέμα,μια πράξη αγάπης...!!υπέροχο κείμενο!!
φιλάκια!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Το τριπλο....διάβασα και εδώ"...και να ξερω πως αν υπηρχε θα ηταν σιγουρα κατι που θα ειχε την μορφη της ψυχης σου"
βρήκ α έναν ΥΜΝΟ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΜΗΝΑ!!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

icamos said...

..λογια λογια μονο λογια..
..το να τα γραφεις ειναι το πιο ευκολο.. το δυσκολο ειναι να τα πεις εκεινη τη στιγμη μπροστα του κοιτωντας τον στα ματια.. μπορεις?
τοτε θα μετρανε χιλιες φορες..

καλημερα..

ξερω γω; said...

Μα δεν ύπαρχει πια κανένα θαυμα μακριά του.

Και τι να πεις δηλαδή; Έτσι όπως παραφορτώσαμε τις λέξεις με τις εμμονές και τους φόβους μας, τόσες φορές που ουρλιάξαμε πως τάχα αγαπάμε, είμαστε ελεύθεροι, είμαστε ευτυχισμένοι ή ερωτευμένοι τάχα...μήπως και το πιστέψουμε, μήπως και το νιώσουμε.

Τι να πεις;

Ναι, αυτό, νομίζω ταπεινά, είναι αγάπη κι είσαι τόσο τυχερη που σχεδόν σε ζηλεύω..

Κι όσο για τον καθρεφτη, μη φοβηθείς, κοίτα τον κατάματα...και θα σπάσει απ'την αλήθεια και το μεγαλείο μέσα σου!

Όμορφα ταξίδεψα!
Να'σαι καλά..

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα said...

Τι να σου πω κι εγώ καλή μου; Όμορφο κείμενο, τρυφερό, αληθινό...

Κι είναι η γραφή σου νερό που σε ξεδιψάει ή μήπως σε διψάει ακόμη πιο πολύ;

Την καλημέρα μου!

rip1708 said...

αγαπημενε μου πανοπτη..αυτο που εχει σημασια ειναι οτι ΕΝΙΩΣΕΣ..μοιραστηκες λιγο απο το κοκκινο που εχω μεσα μου..κρατα το μεσα σου και βαψε την ζωη σου και εσυ
φιλι

rip1708 said...

καλησπερα μιχαλη..εχεις δικιο υπεροχη ιστορια..λιγοι ανθρωποι εχουν τοσο κουραγιο..

rip1708 said...

faraonaaaaaaaaaaaa μου εισαι πολυ καλη σε ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια
μακια

rip1708 said...

αρχισυντακτη ο σεπτεμβρης ειναι τοοοοοοσο μακρια :)
φιλι

rip1708 said...

** gianisagianis
τελικα το ξαναδιαβασες? :)
καλως ηρθες

rip1708 said...

αγαπητε σπυρακο μου σε ευχαριστω που σεβεσαι αυτο που νιωθω..ευχομαι και σε σενα να το ζησεις οσο πιο γρηγορα γινεται
τα φιλια μου

rip1708 said...

**καλη μου ταλι
εχεις δικιο χωρο θελει η ψυχη να νιωσει και να αναπνευσει..μετα απλωνεται..μεγαλωνει και αγκαλιαζει τον κοσμο ολο..δραπετευει και η καρδια και γινεται ενα..με ολα..τα χωραει και αυτη ολα..ταυτιζεται με την αγαπη..

rip1708 said...

**κατσυφακοοοο
αχ με συγκινησες..εισαι πολυ καλος..χαιρομαι που το μοιραστηκα μαζι σου και σου δημιουργησα εστω και μια σκεψη ομορφη να σου ζεστανει την καρδια..

rip1708 said...

**αναστασια καλως ηρθες..
τα λογια παντα θα ειναι φτωχα μπροστα σε αυτα που νιωθουμε..αυτο που οι λεξεις ζωγραφιζουν ειναι παντα μικρο και λιγο μπροστα σε αυτο που υπαρχει στην καρδια και στην ψυχη..καμια φορα ομως η σιωπη σπαει τοιχους και θελεις μοναχα αυτο να φωναξεις..σ'αγαπω..για να καταλαβει και ο αλλος απεναντι σου ολη την ιστορια που διαδραματιζεται στον μεσα κοσμο σου..

rip1708 said...

**πνευμα μου..στο ειχα ξαναπει
η αγαπη πανω απο ολα..αυτο νιωθω και εγω..ακριβως αυτο που γραφεις :)
καλησπερααααα
μακια

rip1708 said...

**αγγελοσκονη..
συμφωνω μαζι σου..παντα ημουν υπερ της σιωπης οπως ειπα ομως και στην αναστασια καμια φορα θελεις να φωναξεις κατι πιο δυνατο απο την σιωπη..ετσι κ αλλιως οι λεξεις ξεχνιουνται τα συναισθηματα ομως οχι..
φιλι

rip1708 said...

**γλαρενια μου..
χαιρομαι που βρηκες εναν υμνο στην αγαπη στα λογια μου..τιμη μου πραγματικα ξεροντας πως εσυ ξερεις απο αληθινη αγαπη..
καλο μηνα αν και καθυστερημενα
φιλακια

rip1708 said...

**icamos
η ψυχη ειναι ενα δοχειο το οποιο απο φορα σε φορα ξεχειλιζει..δεν ξερεις ποτε θα φτασει εκεινη η στιγμη..μπορει να ειναι η στιγμη που καθεσαι μονος και τον αναπολεις μπορει να ειναι η στιγμη που εισαι απεναντι του και τον κοιταζεις στα ματια..ολα λογια ειναι..λεξεις ανουσιες και αδειες..αυτο λεω και στην αρχη του κειμενου..οι λεξεις ειναι εφημερες..κωδικας επικοινωνιας..ανικανες να περιγραψουν την θαλασσα συναισθηματων που ζει μεσα μας..ανημποροι ομως ανικανοι μονο αυτο τον κωδικα επικοινωνιας εχουμε και συμβιβαζομαστε..πιο πολυ μετραει ενα βλεμμα..και ας εχεις σιωπη..ειναι κατι φορες που καθεσαι οπως λες απεναντι κοιτωντας τον στα ματια και ξεχνας ακομα και να αρθρωσεις λεξη..μοναχα ανοιγεις διαπλατα τις πορτες της καρδιας και λες εδω ειμαι τωρα βλεπεις μεσα μου..και αφηνεσαι..
καλως ηρθες την καλησπερα μου

rip1708 said...

**αγαπητη μου ερινυα..
νιωθω παντα τοσο κοντα στις λεξεις σου..ειτε εδω στα σχολια σου ειτε στα κειμενα σου..ειναι τοσο κοντα στην σκεψη μου που θα μπορουσα να τα μπερδεψω για δικα μου..ετσι χαμενη δεν ξερω τι να απαντησω
ενα ομορφο απογευμα να εχεις..και ελπιζω να ξαναγυρισει για να ξαναφτασεις τα θαυματα..

rip1708 said...

**καλη μου κοπελα..
σε ευχαριστω για τις ομορφες κουβεντες σου..οσο για την γραφη..υποχειριο ειναι..
η αγαπη σε ξεδιψαει η σε διψαει πιο πολυ?
φιλι

Leviathan said...

poli omorfo to keimeno sou!!!!to diavasa kai ego me arketi ka8isterisi...filia polla!kalimera!!!

Unknown said...

η αγάπη έρχεται με μορφές διαφορετικές. κάθε φορά που την εκφέρουμε ως λέξη, την προφέρουμε και διαφορετικά. παίζουν ρόλο οι ήχοι, οι κινήσεις, οι σιωπές. η αγάπη δεν θέλει σκέψη. θέλει παραλογισμό. γι' αυτό και είναι γοητευτική...

φιλιά βρόχινα...

naya said...

Respect..
(ζηλευω..)
φιλια..!

Don Psychote- Δ.Ψ said...

χώρεσα κάπου εδώ...ανάμεσα σε ψυχές που κοιτούν ψυχές...περπατούν σκυφτές με τα μάτια στην πλάτη, να ρουφάν ουρανό...